Reprezentacyjny, demokratyczny system rządów istnieje na Sri Lance od zakończenia rządów brytyjskich w 1948 roku. Wybory odbywają się regularnie, a obywatele powyżej 18 roku życia mogą głosować. Dość kontestowane wybory zaowocowały kilkoma uporządkowanymi zmianami rządu od czasu uzyskania niepodległości.
Zgodnie z konstytucją z 1978 r. rząd jest kierowany przez prezydenta wykonawczego, wybieranego bezpośrednio w głosowaniu powszechnym z elektoratu krajowego. Prezydent wybiera z parlamentu gabinet ministrów i innych ministrów spoza gabinetu. Prezydent jest także naczelnym dowódcą sił zbrojnych – wojska, marynarki wojennej i sił powietrznych.
Parlament narodowy składa się z ponad 200 członków. Działający w wyborach system reprezentacji proporcjonalnej zapewnia, że liczba mandatów parlamentarnych zapewnionych przez każdą partię jest w przybliżeniu proporcjonalna do liczby głosów uzyskanych przez partię w wyborach.
Konstytucja Sri Lanki przewiduje przekazanie pewnych funkcji rządu radom prowincji (palāth sabhā). Ponadto w kraju funkcjonuje system samorządu terytorialnego składający się z rad gmin i rad miejskich.
Konstytucja chroni niezależność sądownictwa Sri Lanki. Sąd Najwyższy jest najwyższym sądem apelacyjnym i ostatecznym arbitrem w sporach konstytucyjnych. Sąd Apelacyjny, Sąd Najwyższy, sądy rejonowe, sądy pokoju i sądy pierwotne zajmują kolejno niższe szczeble hierarchii. Prawo zwyczajowe Sri Lanki opiera się w dużej mierze na prawie rzymsko-holenderskim. Zasady zaczerpnięte z rodzimych tradycji prawnych są stosowane do aspektów prawa cywilnego dotyczących niektórych społeczności.
Wśród partii politycznych na Sri Lance konserwatywna Zjednoczona Partia Narodowa (UNP) i bardziej liberalna Partia Wolności Sri Lanki (SLFP) zdominowały arenę polityczną od czasu uzyskania niepodległości. Partia odłamowa SLFP, znana jako partia Sri Lanka Podujana Peremuna (SLPP), pojawiła się jako siła polityczna po tym, jak członek parlamentu i były prezydent Mahinda Rajapaksa dołączył do partii w 2018 roku. Kolejne rządy były kierowane przez jedną z tych partii, która czasami tworzyli koalicje z mniejszymi partiami.
Media drukowane i nadawcze docierają do wszystkich części kraju w języku syngaleskim, tamilskim i angielskim. Rząd kontroluje transmisje radiowe i telewizyjne oraz kilka szeroko rozpowszechnianych gazet codziennych. Kilka prywatnych dzienników i tygodników działa niezależnie od rządu i korzysta ze znacznej swobody wypowiedzi. Jednak rząd jest upoważniony do narzucania cenzury na mocy ustawy o bezpieczeństwie publicznym.